Hou je vast! 2 maanden in een vogelvlucht

Het is alweer een hele tijd terug, alle feestdagen zijn inmiddels achter de rug en een nieuw jaar is begonnen. De afgelopen tijd was een enorm drukke tijd met veel werken, overuren en ook nog eens mijn scriptie tussen door zien te schrijven. Waar ik overigens nu nog steeds mee bezig ben, maar ja ik ben erg goed in ontwijken van mijn scriptie.
De laatste keer dat ik mijn blog schreef zag ik net was op mijn verjaardag. Flinke tijd terug dus, maar gelukkig schrijf ik altijd in het kort in mijn agenda wat ik zoal doe, buiten mijn werk om natuurlijk. De vorige keer was ik net begonnen in het Altitude restaurant, waar ik inmiddels mijn 9 weken al heb volbracht. Ik ben voornamelijk hostess geweest, waarbij ik de gasten naar hun tafel begeleide, de menukaart overhandigde & ze van een eerste drankje voorzag. Daarnaast heb ik 1 keer als pass gewerkt, dan sta je dus in de keuken tegen over de chef met een hele rij bonnetjes voor je neus. Wat in het midden van een zitting er wel een behoorlijk wat zijn als het restaurant vol zit. Maar, ik slaagde erin om de 2e zitting al zonder hulp van mijn collega te doen. Ik riep ‘SERVICE’! en dan kwamen mijn collega’s eraan om de gerechten op te halen en was het mijn taak om ze naar de juiste tafel & persoon te sturen. Aangezien het in Australië nogal ‘hip’ is om immens veel “allergieën” te hebben of dieet wensen is het van groot belang dat dat goed gaat. Verder heb ik nog één dag in de bar van het restaurant gewerkt, wat nogal een lastige taak was als ze ineens gaan vragen naar een flat white of een skim latte, wanneer je dat nog nooit hebt gemaakt (een flat white is dus gewoon een soort koffie verkeerd en een latte maar dan met magere melk). Wat ook de nodige blunders op leverde wanneer er een curly flat op het bonnetje stond en ik aan een collega vroeg wat dat dan weer voor koffie is, ze mij lachend vertelde dat dat een wijn is van de wijnkaart. Dusss… ik heb andere kwaliteiten dan bar vrouw zal ik maar zeggen. Verder wisselde ik het hosten af en toe af door food runner te zijn, de naam spreekt voor zich en daarnaast moet je de tafels weer snel opdekken voor de 2e zitting zodra iemand van de 1e zitting het restaurant verlaat. Dit waren dan de ‘gewone’ dagen in het restaurant, want rondom de feestdagen begon de chaos. Bijvoorbeeld op kerstavond zat het restaurant vol en moesten we na afloop alles klaarzetten voor de volgende dag. Aangezien we de lounge van de bar ook gebruikte om het restaurant uit te breiden moesten we wachten tot alle gasten in de bar vertrokken waren om vervolgens de lounge meubels eruit te halen en te vervangen voor een restaurant set up. Ik was gelukkig hostess met kerst dus ik mocht alle mensen in hun (nouja bijna iedereen) vrolijke kerst sfeer ontvangen en naar hun tafel begeleiden. De sfeer zat er goed in zeker toen de Christmas carrols ook nog even kwamen optreden. De dag erna was het voor iedereen alweer vroeg dag, omdat we ook kerstlunch hadden met bijpassende wijnen. De tafels waren mooi in kerstsfeer met voor iedereen een christmas cracker, wat zeker na de nodige wijntjes voor een hoop lol zorgde bij de tafels. Helaas had iedereen het zo erg naar de zin, dat weggaan er niet echt inzat, waardoor we behoorlijk moesten aanpoten om alles op tijd klaar te zetten voor het kerstdiner en zelf nog een hapje te kunnen eten. We hadden namelijk lootjes getrokken voor Secret Santa. Ik had mijn huisgenoot dus ik had wijnglazen voor hem gekocht, want het budget was $20pp. Na het kerstdiner zat de sfeer er onderling niet echt meer goed in, de vermoeidheid nam de overhand en iedereen wilde graag naar huis. De dag daarna voor NL 2e kerstdag maar hier Boxing (chaos) day, waarbij alle winkels gigantisch in de sale gaan, waar ik dus maar niet aan begonnen ben en heerlijk mijn dagje hebt gespendeerd op het strand & uit eten gaan. Ik begon de dag met een lunch bij het strand met vriendinnen. Na nog een heerlijk ijsje te hebben gegeten op het strand ging ik naar de stad om daar met wat collega’s heerlijk uiteten te gaan en te borrelen. Best een prima 2e kerstdag zou ik zo zeggen. Daarna was het weer flink aan de bak om alles voor te bereiden voor NYE, want dan kwamen de big spenders eten in het restaurant. Men betaalde maar liefst $1100 per persoon als je een tafel bij het raam had, alle andere tafels was $950 per persoon. We maakte ook dit keer weer gebruik van de lounge van de bar, om zo nog meer mensen een tafel bij het raam te kunnen geven. Je zou denken dat niet veel mensen bereid zijn om zo veel te betalen voor een diner en uitzicht, maar het restaurant was al rond november uitverkocht en de tafels bij het raam waren al helemaal snel uitverkocht! De dochter van de grote baas van Shangri-La kwam ook deze avond, waardoor de druk nog een stukje hoger werd gelegd. Uiteindelijk vroeg ze om een bord pasta ipv het gewone menu wat speciaal was samengesteld voor die avond & wanneer de chef het eerste gerecht kwam presenteren zat ze gewoon op haar telefoon. Kortom ik heb niet meer zo’n hoge pet van die mevrouw, maarja ze heeft het wel goed voor elkaar want als paps opstapt neemt zij de troon van Shangri-La over. (Meer dan 100 hotels wereldwijd, dus dat ik niet verkeerd.) Maargoed, de avond, er waren 3 vuurwerk shows: 21.00 voor de kinderen, 22.30 & 00.00, en WAUW ze kunnen er hier wat van hoor, echt heel mooi! Het leuke was dat om 12uur we met alle collega’s bij elkaar stonden en kregen een glaasje champagne en zo keken we gezamenlijk naar het vuurwerk en proosten we op het nieuwe jaar. Wat ook wel voor veel bekijks zorgde van de gasten dat wij onderling ook lol hadden en waren we zelfs foto waardig. Toen de laatste knal net was geweest zei de manager hup glazen weg en weer aan het werk. Iedereen rende in het rond en ging weer hard aan de slag. De muziek was veranderd in feestelijke (party) muziek, dus ik vermaakte mij prima. De al redelijk aangeschoten gasten ook gelukkig. Dit was zeker een ervaring om nooit meer te vergeten en een eer om mee te maken. Aangezien er veel meer mensen werken in het hotel om 12uur en wij één van de weinige zijn die wat meekrijgen van de vuurwerk show zonder zoveel geld te betalen of al ’s ochtends om 7uur ergens klaar te zitten met je kleedje en koelbox.
Tot zover mijn werk avonturen, ik ben in de weekenden nog naar de Glebe fair geweest, een soort hippie markt, bowlen, stranddagjes, heerlijk uiteten met mijn huisgenoten bij een Maleisisch restaurant. Nog een aantal keer gebodyboard, meer uiteten geweest (want zondag is een beetje mijn ik kook niet op zon-dag). Verder moest er natuurlijk een jaloersmakende kerstkaart gemaakt worden dus hadden Dorine en ik een shoot gecreëerd op Dee Why beach. Wat voor veel bekijks zorgde en hilarische momenten voor onszelf wanneer er weer een golf aan kwam en jij een beetje mooi probeerde te wezen in de branding. Ik heb ook nog toeristisch gedaan, Dorine en ik zijn vanaf Paramatta met de rivercat (soort boot) naar Darling harbour gegaan, wat overigens ook gewoon met je OV-kaart hier kan en aangezien ik mijn 8 reizen er al op had zitten die week, heerlijk gratis kon vertoeven op de boot. We hebben onze ogen uitgekeken naar het verschil in huizen, vanaf Paramatta, de normale huizen naar richting de stad asociaal luxe huizen, nouja villa’s & kastelen eerder. Aan het einde van de boottocht begon het al te betrekken en regenen, dan weet ik inmiddels dat je dan erg gauw ergens moet gaan schuilen anders ben je gewoon helemaal doorweekt. We zijn dus binnen in de boot gaan zitten en er bij Darling Harbour afgegaan, zodat we heerlijk droog van een drankje konden genieten. Maarja als je bij de bowling bij een drankje een gratis rondje kan bowlen dan ben je natuurlijk geen echte Nederlander als je daar geen gebruik van maakt. Daarna was het plan om thuis te gaan eten, maar aangezien een regenstorm hier in Sydney gewoon een rivier in de straten veroorzaakt leek het ons beter te gaan schuilen bij een betaalbaar restaurantje en daarna wel naar huis te gaan. We zaten eerste rang, bij een pizzeria langs een stijle weg wat dus inmiddels een rivier was geworden. Altijd leuk als er dan toch nog mensen zijn die gaan rennen of proberen over te steken met plassen tot halverwege je kuiten. Daarnaast zorgde de auto’s ook nog voor spectaculaire splashes. Zo kwamen wij de regenachtige dag nog onwijs leuk door, maar daar hebben wij gelukkig nooit echt moeite mee. De week erna liet mijn rooster het nog toe om zaterdag overdag ook wat leuks te doen, dus zijn Dorine en ik naar een kerstmarkt gegaan en hebben we heerlijk gepicknickt met achter ons de Harbour bridge en voor ons het opera house, blijft gek, maar heerlijk uitzicht tijdens een doodgewone picknick. Op de terugweg zijn we nog even langs Circular Quay geweest om een koffietje te drinken voordat ik weer aan het werk moest, en ik had het geniale idee om mijn muffin die ik nog over had van de lunch op te eten bij mijn koffie. Klinkt niet als een gek idee toch? Nou wel als je hele agressieve meeuwen hebt die bepaald niet bang zijn van mensen. Zo heb ik dus de prachtige ervaring mogen hebben om een meeuw van achter tegen mijn hoofd aan de flapperen en tegelijk met mij een hap van de muffin te nemen. Ik was nogal in shock toen het mij overkwam en de altijd meelevende Dorien kwam natuurlijk niet meer bij van het lachen. Dat doe ik dus ook nooit meer. De dag erna zijn we nog in de brandende zon naar een andere kerstmarkt geweest & aan het einde van de middag ging ik naar een verjaardag van een collega. Erg leuk om dan echt betrokken te raken in het Australische leven ipv alleen de toerist te zijn. Ik kwam om 3uur ‘s middags aan en ik was om 12uur ’s avonds thuis, geeft wel aan hoe gezellig het was. We hadden lekker gebarbecued en hier is het gebruikelijk dat je of wat meeneemt voor de bbq of wat te drinken, maar nu was het verzoek alleen drinken en dat de jarige de bbq zou verzorgen. Door de nodige alcoholische versnaperingen werd ik niet erg vroeg wakker de volgende dag en was ik ook erg verbaasd over de hoeveelheid berichten die ik al had. Toen ik de tv aanzette begreep ik wel waarom, gelijk het thuisfront laten weten dat ik veilig thuis was, want dat was de dag van de gijzeling in Martin Place. Aan het einde van de dag toch best nerveus naar werk gegaan en gelukkig was de volgende dag weer alles normaal, want uitgestorven straten en op iedere hoek van de straat een groepje politie agenten in Sydney is een heel raar gezicht. Gelukkig was er ook heel leuk nieuws die week, want Lynn was aangekomen vanuit Nederland. Ik had gelijk een vrije dag gevraagd van werk en ben samen met Lynn en haar nichtjes Lisa & Amy naar het strand geweest, bij mij op het eten uitgenodigd en ’s avonds geregeld dat we bij mij op werk in Blu bar een mooi tafeltje aan het raam hadden. We hebben heerlijk cocktails gedronken, bij gekletst en genoten van het uitzicht. Dat weekend had ik ook nog met hun afgesproken op het strand omdat een vriendin van Nederland natuurlijk niet iedere week in Sydney is. Toen was het kerst dus dat heb ik allemaal al verteld & de zondag na NYE hadden we met werk een bbq op het strand georganiseerd wat ook een onwijs leuke dag is geweest. We waren met een behoorlijk groep, iedereen nam wat te eten & drinken mee, en zijn van 12uur tot 9uur savonds daar gebleven. Helaas was het voor mij ook gelijk een soort afscheidsbbq aangezien ik de avond ervoor mijn laatste dienst in het restaurant had gehad, maar ik zie ze gelukkig nog wel in het hotel en we houden contact.
Inmiddels heb ik mijn eerste week in Roomservice erop zitten, wat niet bepaald een groot succes was, maar goed ik geef het een kan, want ik heb van de 5 dagen ook nog 2 dagen moeten invallen in het restaurant, omdat er een aantal zieken waren, wat ik wel leuk vond zodat ik nog even gezellig in het restaurant kon werken. Mijn tijden zijn wel even wennen, van 13.00-21.00 en afgelopen vrijdag had ik een dagdienst van 09.00-17.00 dus daarna ben ik op bezoek gegaan bij Dorine en haar ouders die op de Camping in Lane Cove stonden, wat van deur tot deur een half uurtje van mijn huis gelegen is. Ik heb alle leuke vakantie verhalen gehoord en lekker gegeten & gedronken, kortom een leuke avond en leuk om de ouders te ontmoeten van Dorine als je daar al zo’n tijd mee opgetrokken bent en ze alleen van de verhalen kent. Als een van de hoogte punten zag ik toen we nog buiten aan de borrel zaten een zwarte staart naar beneden gaan in een boom. Ik zei kijk daar loopt wat in de boom naar beneden, gauw de zaklamp gehaald en bleek het een possum te zijn, zo schattig!! Toen Dorine me naar de uit/ingang had gebracht van de camping zagen we er zelfs nog één in de boom met een baby op de rug, too cute!!
Gister en vandaag is het dus scriptie dag, maar ik vond dat ik gister avond wel wat leuks kon doen, aangezien het Sydney festival is deze maand. Gisteravond was in the Domain (royal botanical garden) een optreden van allerlei Braziliaanse artiesten, waarvan Seu de Jorge die op dit moment helemaal hot is in Brazilië. Ik had met een vriendinnetje afgesproken en die nam ook weer wat vriendinnetjes mee dus het was een gezellig avond waarbij ik ook weer leuke nieuwe meiden heb ontmoet.
Morgen nog een dagje vrij om alles af te ronden van mijn scriptie en in te leveren!!! Can’t wait!!!
Daarna staat er een gewone 5-daagse werkweek op het programma.
Zo, ik heb inmiddels een lamme hand dus ik ga er een eind aan breien, maar na ruim 2 maanden niks van mij te hebben laten horen was er ook een hoop bij te kletsen.
Zoals jullie wel kunnen lezen heb ik mijn leventje hier dus wel aardig op de rit en ben ik ,ondanks het gemis van thuis af en toe, nog steeds super blij en trots dat ik hier zit!
Het was mij weer een waar genoegen, tot de volgende blog!
Ik zal mijn best doen om het nu wat eerder te doen.
Liefsss